Droga na szczyty
Druga Korona Ziemi to autorski projekt Hansa Kammerlandera. Wspinacz zdobywanie wierzchołków rozpoczął w 2001 roku. Wówczas stanął na szczycie K2 (8611m), najwyższej górze Karakorum i drugim co do wysokości, po Evereście wierzchołku świata. Na K2 Kammerlander wspinał się Drogą Cesena, w zespole z Jeanem- Christophem Lafaillem.
W 2009 roku Hans Kammerlander zdobył Ojos del Salado (6893m) w Ameryce Południowej. Na szczyt wspinał się razem z Tonim Mutschlechnerem. Tego samego roku Włoch wszedł także na wierzchołek Mount Kenya (5199m) w Afryce. Górę zdobył zachodnią ścianą wraz z Konradem Auerem.
Rok 2010 to wspinaczka na Mount Logan (5959m) w Ameryce Północnej. Na szczyt również wspinał się w zespole z Konradem Auerem. W tym samym roku Kammerlander zdobył także Dychtau (5204m) w Kaukazie. Na wierzchołek wspinał się razem z Florianem Kernem.
W 2011 roku Kammerlander zdobył Puncak Trikora (4730m) w Indonezji a zwieńczeniem projektu była wspinaczka na Mount Tyree (4852m) na Antarktydzie.
W odpowiedzi na Koronę Ziemi
Hans Kammerlander jest wybitnym himalaistą, który na swym koncie ma ponad 50 pierwszych przejść. Zdobył 13 ośmiotysięczników, z Mount Everestu próbował zjechać na nartach. Do osiągnięć wspinacza należy też trawers Gasherbrumów I i II, którego dokonał wraz z Reinholdem Messnerem w 1984 roku. Na swym koncie Kammerlander ma również wspinaczkę z bazy na szczyt Czomolungmy, drogą North Col, w 16 godzin i 45 minut.
Projekt Druga Korona Ziemi jest swego rodzaju odpowiedzią na wyzwanie zdobycia najwyższych szczytów wszystkich kontynentów. Kammerlander zrezygnował z Korony Ziemi po tragicznym wypadku na Manaslu w 1991 roku. Himalaista stracił wówczas dwóch przyjaciół Friedla Mutschlechnera i Karla Grossrubatschera. Po ich śmierci przyrzekł sobie, że nigdy nie wróci już w góry.
