- Punktem rozpoczęcia naszej wyprawy jest Duszanbe, stolica Tadżykistanu, skąd jeepem przemierzymy 524 km do niewielkiej górskiej miejscowości Khorog. Stąd kolejne kilka godzin jazdy i osiągniemy przejście graniczne z Afganistanem. Z afgańskiego miasteczka Eshkashim kolejne 104 km jazdy wzdłuż rzeki Panji, gdzie u zbiegu rzek Pamir i Wakhan, w osadzie Qala Panja zostaniemy na nocny odpoczynek. Stąd kontynuujemy wzdłuż rzeki Wakhan w regionie Pamiru Małego, aż do Sarhad-e Boroghil, gdzie nasza 200-stukilometrowa przejażdżka jeepem w Afgańskim Wakchanie dobiegnie końca. Boroghil jest punktem rozpoczęcia naszej wędrówki trekkingowej, która zabierze nas do podnóża Sekretnych Szczytów Afganistanu - mówią uczestnicy wyprawy.
Rzeka Panji Fot.: Adrienne Wilson
Wspinaczka
Początkowo głównym celem wspinaczki w afgańskich górach był Noszak (7492 m n.p.m.), drugi co do wysokości szczyt Hindukuszu. Pierwszego wejścia na tę górę dokonali w 1960 roku Japończycy Toshiaki Sakai i Goro Iwatsuboa. Polacy swoje ślady na Noszaku zaznaczyli m.in. w 1972. Wówczas na siedmiotysięcznik wspinała się np. Wanda Rutkiewicz, a ekspedycją dowodził Janusz Kurczab. Rok później, Tadeusz Piotrowski i Andrzej Zawada dokonali pierwszego w historii zimowego wejścia na szczyt.
Noszak Fot.: National-geographic.pl
Uczestnicy tegorocznej wyprawy góry Afganistanu planują zdobywać w stylu alpejskim, bez korzystania z pomocy tragarzy wysokościowych. Jeśli będzie to konieczne, zespół planuje założenie lin poręczowych. Ze względów bezpieczeństwa, wspinacze będą wyposażeni w telefony satelitarne, GPS'y lub osobiste sygnalizatory lokalizacji.
Zaangażowanie lokalnej społeczności
Uczestnicy wyprawy planują korzystać m.in. z pomocy lokalnego przewodnika, gdyż jak podkreślają, mają nadzieję, że wzmocni to ideę turystyki jako dochodu dla mieszkańców. - Udział lokalnych mieszkańców wzmocni ich kontakt z obcokrajowcami i pozwoli na poznanie i zrozumienie obu kultur. Jednocześnie lokalni członkowie naszego zespołu pomogą nam nawiązać kontakt z mieszkańcami osad napotkanych na naszej drodze - mówią podróżnicy.
Korytarz Wachański Fot.: Adrienne Wilson
W trosce o środowisko
"Weź zdjęcia i pozostaw tylko ślady" - to hasło przyświeca uczestnikom wyprawy. Podczas ekspedycji zespół planuje używać środków, które ulegają biodegradacji oraz ograniczyć emisję dwutlenku węgla do atmosfery.
Dolina Korytarza Wachańskiego Fot.: National-geographic.pl
- Aby uchronić delikatny ekosystem górski żadne z plastikowych opakowań nie będą spalone w górach tylko zabrane z powrotem z nami. Będziemy używać tylko środki myjące, które ulegają biodegradacji. Zapewniamy własne paliwa do gotowania, aby uniknąć użycia lokalnych krzewów lub łajna jaków, które są normalnie używane przez miejscową ludność w sezonie letnim podczas podróży do wyższych obszarów wypasu. Dodatkowo przyczyniamy się do CO2OL Tropical projekt zalesiania, aby zmniejszyć emisję CO2 wywołaną przez nasze loty międzynarodowe, jazdę jeepem i wykorzystanie gazu w trakcie podróży - podkreślają uczestnicy.
Kraina Wachów
Korytarz Wachański ma około 300 km długości i oddziela Tadżykistan na północy od Pakistanu na południu. Na jego terenie znajdują się góry Pamiru, Hindukuszu i Karakorum, a między nimi dolina rzeki Wachan.
Tereny Korytarza Wachańskiego zamieszkuje ok. 10 tys. ludzi, głównie Wachów. Jest to grupa etniczna pochodzenia irańskiego. Ich język - wachański - występuje jedynie w formie mówionej. Potrafią oni jednak posługiwać się językami tadżyckim i paszto, których używają jako języków pisanych. Ludzie ci mieszkają głównie w małych wioskach zwanych qishlaq. Żyją oni z rolnictwa i pasterstwa.
Wachowie Fot.: Wakhi.wordpress.com
- Korytarz Wakchański jest ojczyzną ludzi Wakchi. Lokalna ludność mówi językiem Wakchi, który wywodzi się z grupy języków pamirskich mających pochodzenie w języku irańskim. Niektórzy mieszkańcy posługują się też językiem perskim, szczególnie w komunikacji z ludźmi z innych części Afganistanu. Wakhi są muzułmanami wyznania Ismaili, a ich duchowym przywódcą jest Aga Khan. Obecnie około 10.000 Wakhi zamieszkuje Afgański Korytarz Wakchan, ale duża liczba ludności Wakhi mieszka też w krajach sąsiedzkich, w Tadżykistanie, Pakistanie i Chinach. Mieszkańcy Korytarza Wakchańskiego utrzymują się głównie z rolnictwa, uprawiają jęczmień, pszenicę i groch, i z hodowli zwierząt takich jak owce, kozy, jaki a także wielbłądy. Region ten jest także zamieszkany przez ludność Kirgiską, która jest pochodzenia tureckiego. Ludność ta posługuje się językiem kirgiskim a także wakchi i jest wyznania Sunni. Zamieszkuje ona głównie wyższe partie wschodniego Wakchanu, o wysokości 4000 - 4500 m.n.p.m - informują uczestnicy ekspedycji.
Uczestnicy
Małgorzata Skowrońska (organizator wyprawy / alpinistka, Polska) - wspięła się Yala Peak (5500 m n.p.m.) w Nepalu, brała udział w wyprawie na Kohi Brobar (6008 m n.p.m.) w Pakistanie, uczestniczyła w licznych wyprawach trekkingowych w Karpatach, Alpach i na Korsyce.
Sarah Sheridan (lekarka wyprawy / alpinistka , Australia) - podróżowała drogą lądową z Azji Południowo-Wschodniej do Europy, była w takich krajach jak Laos, Indie, Nepal, Chiny, Tadżykistan. Latem 2011, wraz z Małgosią Skowrońską zwiedziła Korytarz Wakchański, gdzie pokonała ponad 250 km. Pozwoliło jej to zauważyć ewentualne problemy, które mogą mieć wpływ na stan zdrowotny zespołu podczas ekspedycji.
Chris Nettekoven (operator kamery / alpinista, Niemcy) - doświadczony podróżnik, odwiedził m.in. Iran, Pakistan, Chiny, Tybet, Nepal, Indie, Bhutan, Birmę, Laos, Kambodżę, Wietnam, Tajlandię, Malezję, Indonezję, był w Ameryce Północnej i Południowej i Afryce północnej. Wspinał się na szczyty w Pakistanie, Iranie, Boliwii, Austrii, Szwajcarii.
Dolina Korytarza Wachańskiego Fot.: National-geographic.pl
Andreas Schnall (alpinista, Niemcy) - wyprawy trekkingowe Andreasa zabrały go do Norwegii, gdzie przeszedł 120 km, Islandii, gdzie pokonał dystans 200 km w ciągu 10 dni, a także do Czech. Wspinał się głównie w Alpach.
Will Palmer (paralotniarz / biolog, Wielka Brytania) - jego pionierskie loty w łańcuchu Himalajów na wysokości ponad 6500 m i odległości ponad 100 km dziennie pozwoliły mu na zdobycie pozycji jednego z 50 najlepszych pilotów na całym świecie w rankingu "Leonardo Cross-Country" w 2011 roku.
Mariusz Hoffmann (operator kamery / alpinista, Polska/Niemcy) - góry są jego życiem, uczestniczył m.in. w wyprawie El Gigante - "La Conjura de Los Necios", gdzie wytyczał nową trasę przez najwyższą skałę Meksyku. Brał udział w 600 kilometrowej wyprawie kajakiem w północne terytoria Kanady.
Więcej informacji o wyprawie można znaleźć na oficjalnej stronie ekspedycji.
